Karnım Acıktı

Önceleri okuduğum için hayıflandığım çizgi romanlar vardı. Texas’ın Çelik Bleck’i, Tommiks’deki Suzi Profesör, Zagor’da Gamlı Baykuş… Neler neler.

Şimdiki gençliğe baktığımda ekranlara gömülmüş durumdalar. Hayıflandığım okumalar meğer şansmış, kazançmış.

Bu okuduklarımın içinde bir tek Teks vardı, her kitapta sonu da belli olan. Bir sonrakini satma garanti stratejisi veya basit bir pazarlama taktiği olarak,  Kaptan Swing’de öğrenemezdiniz maceranın sonunu.

Aynı kirli oyun devam ediyor.

TV dizileri, maceranın iç güzelliği veya senaryonun kuvveti ile yapamadıklarını, ucuz bir işle, bedava olması gereken umut satmakla sağlamaya çalışıyorlar.

Sonuç?

Her bölüm, esas oğlan veya esas kızın melül melül bakması ile bitiyor.

Sonra da bekle dur.

Dizi satsın.

Oscar alayım.

Vs vs.

Bu numaralara karnımız tok.

Sağlam işler lazım; açız aç.