Motto

Şimdilerde motto deniyor. Eskiden şiar idi bu maksadın yazı diline aktarılmış hali.

Benimkisi şu: 

Hayatta başarının sırrı; işine ve eşine ihanet etmemektir.

Uhrevî vazife de dahildir. Ödevdir zira; borçtur.

Elbette birinin motto/şiar’ının olması yetmez. Uygulamalı da. 

Meselâ Allah’ı severim diyip, Resulüne ittiba etmemek çelişkidir. Kitabül Hikmet‘e inancın gereği.

Mesleklere uygun prensipler olmalı. Meselâ Hipokrat Andı hekimlerin. Sadece bu yemine uyulsa yeterli bir etik  davranış olabilir. 

Toplumun her kesimine teşmil de edilebilir.

Yağmurlu günlerde pek de özlediğimiz taksici kardeşlerimiz. Topyekûn düşünülünce, hazzetmeyen sayısı çok.

Birebir muhabbette ise, şoför kardeşlerimiz lokum gibi.

Kıymetli bir yazarımız tweet atmış. Emekçimiz, Misafirim demiş.

Hoş.

Tercihim Emanetim olurdu. Hipnotik bir ifade. Bunu kullanan emekçinin ihanet etmesi düşünülemez.